Er was eens een jonge heks genaamd Fenwilla. Fenwilla was altijd gefascineerd geweest door hekserij en de magie die het met zich meebracht. Ze had jarenlang gestudeerd en geoefend om haar krachten te ontwikkelen en haar plek te vinden in de heksenwereld.

Maar op een dag raakte Fenwilla verdwaald in het donkere bos, ver weg van haar vertrouwde omgeving. Het was er koud en angstig, en Fenwilla voelde zich hopeloos verloren. Ze wist niet meer welke kant ze op moest en haar krachten leken niet meer te werken.

Maar toen herinnerde ze zich de rozen. Rozen waren altijd een belangrijk symbool geweest in haar heksenpraktijk. Ze herinnerde zich de woorden van haar mentor: “Rozen zijn niet alleen mooi, ze zijn ook krachtig. Ze kunnen je beschermen, genezen en je weer op het pad naar het licht brengen.”

Fenwilla zocht naar rozen in het donkere bos en vond uiteindelijk een struik met prachtige, rode rozen. Ze plukte er een paar en hield ze stevig vast. Met de rozen in haar handen voelde ze een warmte en een kracht die haar omhulde.

Ze sloot haar ogen en concentreerde zich op de rozen. Ze stelde zich voor dat de rozen haar omringden met hun beschermende energie en haar genezing brachten. Ze visualiseerde zichzelf terugkerend naar het licht, naar haar vertrouwde omgeving en haar vrienden en familie.

Toen Fenwilla haar ogen opende, was het alsof er een last van haar afviel. Ze voelde zich sterk en moedig, en wist precies welke kant ze op moest. Met de rozen in haar handen liep ze verder door het bos, tot ze uiteindelijk bij een helder pad uitkwam dat haar terug naar het licht leidde.

Vanaf die dag begreep Fenwilla de kracht van de rozen en hun spirituele betekenis in hekserij nog beter. Ze gebruikte ze vaak in haar rituelen en spreuken om haar eigen krachten te versterken en anderen te helpen hun weg terug te vinden naar het licht.